Ze zijn niet erg bekend, maar dit waren de eerste concentratiekampen van Nazi-Duitsland. Al in 1933 werden deze kampen ingericht om de politieke tegenstanders van Adolf Hitler op te sluiten. Gevangenen moesten zwaar werk doen in het veen.Officieel geen vernietigingskampen, maar de aanduiding “auf dem Flug erschossen” komt veel voor.
Op 30 september verzorgde Pieter Albers een lezing over de Emslandkampen; kampen net over de grens in het gebied van Papenburg, Haren, Meppen en Lingen. De heer Albers heeft onderzoek gedaan naar de verschrikkingen in deze 15 kampen. In zijn lezing besteedde hij aandacht besteden aan Wolfgang Langhoff, schrijver van ‘Die Moorsoldaten’ en aan de verschrikkelijke Lattennacht, als vergelding van het achterhouden van rookwaar. Aan Carl Ossietsky, winnaar van de Nobelprijs voor de Vrede in 1935 en niet in staat om de prijs in ontvangst te nemen omdat hij geïnterneerd was in een Emslandlager. Over de verontwaardiging van studenten, die deze man wilden eren door zijn naam aan hun universiteit te geven. Verontwaardiging omdat zij onbekend waren met deze kampen. Waarom hadden hun ouders dit verzwegen? Aan de korporaal die zich voordeed als kapitein en een slachting aanrichtte. Aandacht ook aan het Duitse dorp Haren, dat na de oorlog tijdelijk Pools werd, omdat de Poolse krijgsgevangen na de oorlog niet terug konden vanwege de Sovjet-bezetting. Het heette toen Mackzów en werd pas drie jaar later weer gewoon Duits.
De belangstelling van leden, maar ook van nabestaanden, was groot voor deze lezing.
